Wat ik nou toch heb meegemaakt! - Reisverslag uit Kampung Kastam, Maleisië van Rob Verbroekken - WaarBenJij.nu Wat ik nou toch heb meegemaakt! - Reisverslag uit Kampung Kastam, Maleisië van Rob Verbroekken - WaarBenJij.nu

Wat ik nou toch heb meegemaakt!

Door: Rob Verbroekken

Blijf op de hoogte en volg Rob

30 Maart 2015 | Maleisië, Kampung Kastam

Nou hoor.. Weer even geleden, maar dit gaat wel even een minder leuk verhaaltje worden! Inmiddels al 2 maanden hier en de tijd vliegt nog steeds voorbij. De nachtdienst goed doorgekomen, maar 2 dagen geleden is er hier iets gebeurt waardoor het misschien verstandiger is om van Langkawi weg te gaan!

Zaterdagavond is Michiel, mijn Nederlandse kamergenoot, met een mes bedreigd door iemand die ook bij ons in het appartement woont.

Het volgende is gebeurd:

Wij kwamen terug van het avond eten en Michiel had toen even een scootertje geleend van een appartementgenoot. Michiel wilde graag even een rondje rijden, dus ik ging alvast naar onze kamer in het appartement. Vervolgens toen Michiel terug kwam in het appartement, ging hij de sleutel van de scooter teruggeven aan de eigenaar. Michiel klopte op hun deur want die was dicht en maakte hem vervolgens open. Toen hij de deur open maakte, zei iemand "fuck you" tegen hem (Dit was iemand van de beveiligingsafdeling, dus ik noem hem vanaf de man van beveiliging). Dus Michiel negeerde dat maar een beetje, maar hij vond het wel raar en gaf de sleutels terug aan de eigenaar. Toen kwam Michiel naar onze kamer en vertelde dus tegen mij wat er was gebeurd. Vervolgens kwam diegene die "fuck you" tegen hem gezegd heeft zijn kamer uit en pakte een keukenmes van de keukentafel. Hij stapte richting Michiel en zei tegen hem: "Never come in my room again" met het mes op Michiel gericht. Ik lag in mijn bed en zag het gebeuren, dus ben enorm geschrokken. Wij hebben meteen de directeur van personeelszaken (Fazil) gebeld en die heeft ons een beetje gerust gesteld. Vervolgens zijn Michiel en ik even gaan zwemmen om van de schrik te bekomen. Fazil zocht ons vervolgens op bij het zwembad en vroeg of de man van beveiliging nog in het appartement was. Wij dachten van wel, dus Fazil is naar ons appartement gegaan. 10 minuten daarna zijn wij ook naar ons appartement gegaan en toen bleek dat de beveiligingsman niet meer in het appartement was, want hij had nachtdienst. In het appartement waren nu Fazil en de directeur van financiën(Fazli). Wij hebben aan hun verteld wat er gebeurd is en hebben ook verteld dat wij dachten dat de beveiligingsman zo reageerde, toen Michiel de kamer binnenkwam, omdat ze iets illegaals aan het doen waren. Vervolgens hebben Fazil en Fazli hun kamer doorzocht en hebben ze zelfgemaakte pijpjes gevonden om drugs te roken. Op drugsbezit, dealen of gebruik staat hier in Maleisië de doodstraf. Wij zijn per direct naar een ander gebouw verhuisd, voor tijdelijk. Die nacht heb ik niet zo goed kunnen slapen, omdat ik niet wist wat voor een gevolgen dit kon gaan hebben. De volgende dag zijn Michiel en ik gaan werken en hebben we bij beveiliging allebei onze verklaringen op papier moeten zetten en heb ik mijn afdelingshoofd over het incident ingelicht. Vervolgens vroeg Hafiz (Executive Assistant Manager) of ik naar zijn kantoor wou komen. Ik heb aan hem alles verteld en hij heeft besloten om ons definitief in het andere gebouw te laten verblijven. De beveiligingsman is ontslagen dus wij zijn bang dat hij ons misschien verantwoordelijk wilt houden. Die kans schat ook Hafiz in. Aan het einde van de werkdag heeft Hafiz besloten om ons persoonlijk terug te brengen naar ons nieuwe appartement, maar het zat Michiel en mij totaal niet lekker dat we daar moesten gaan slapen. Wij hebben dus allebei contact gehad met het thuisfront en die vonden het ook totaal niet verstandig. Nu heeft het management dus besloten, op verzoek van ons, om ons voor een paar dagen in het hotel te laten verblijven. Wij zijn samen met Hafiz en een bodyguard naar het appartement gegaan om onze spullen op te halen. Toen we daar aankwamen hebben ze nog een keer alles doorzocht en hebben ze allerlei zakjes gevonden met wit poeder, dat zal dus om drugs gaan. Nu zijn er een paar werknemers uit het appartement gezet, het management heeft gewoon van hun de spullen op straat gezet. Nu is er dus de kans dat ze ons achterna willen komen, omdat we dit aan het licht hebben gebracht bij het hotel en dat ze daardoor ontslagen zijn. Wij verblijven nu sinds afgelopen nacht in het hotel en mogen hier een paar dagen blijven. Tot het hotel de situatie onder controle heeft en het weer veilig is voor ons om terug te gaan. Gelukkig komt pap binnenkort dus dat is een prettig vooruitzicht, maar Michiel heeft contact met z'n school en ouders gehad en die willen dat hij in ieder geval van Langkawi af gaat en z'n stage ergens anders af gaat maken. Dat betekent dat ik hier dan alleen zou zitten, wat me totaal niet lekker zit.

Dit is dus wat er is gebeurd en hierdoor zitten we nu in het hotel. Voor hoelang weten we nog niet, maar ik weet nog niet zo goed wat ik wil. Ik denk aan de ene kant ik blijf hier. Moet als pap weer weg is nog maar 6 weken werken en dan is mam alweer hier, maar 6 weken kunnen heel snel gaan of heel sloom. Ik hou jullie op de hoogte hoe en wat er hier allemaal speelt. Het enige fijne is dat we nu naar een appartement verplaatst zijn waar airco in de slaapkamer is. De reden van verplaatsing is dan wel weer minder leuk :(.

Liefs uit Maleisië!

Rob...

  • 30 Maart 2015 - 19:35

    Yvonne:

    hoi Rob, het lijkt wel een film he,blij dat jullie nu in het hotel zitten al is de reden minder leuk! Hoop echt dat jullie samen nog van het prachtige Maleisië kunnen genieten, al zal Langkawi nu op moment minder prettig aanvoelen! Maar ongelooflijk en je weet veiligheid voor alles.hou ons op de hoogte en pap is in aankomst dat scheelt,daarna idd mam hoop dat alles op zijn pootjes terecht komt, hou je taai bink

  • 30 Maart 2015 - 22:21

    Marielle :

    goh heftig zeg, Rob . Hopelijk komt alles weer op z'n pootjes terecht . Veel plezier komende week met pap en Brigitte

  • 31 Maart 2015 - 12:20

    Jolanda:

    lieve Rob,

    Wat een verhaal zeg ! Ben blij dat je nu veilig bent maar toch wel eng . Zo met je te doen jong . Snap dat je je nu helemaal alleen voelt en gelukkig komt je pa gauw . Hou je sterk en laat je niet gek maken ! Anders komt jootje wel even om ze een koppie kleiner te maken ! Al zijn ze al klein !! Hihi kop op knul en geniet van de mooie dingen . In gedachtten bij je ,gekke tante jo xxxxx dikke knuf xxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Maleisië, Kampung Kastam

Rob

Actief sinds 28 Jan. 2015
Verslag gelezen: 1178
Totaal aantal bezoekers 8572

Voorgaande reizen:

28 Januari 2015 - 12 Juni 2015

Mijn eerste reis

Landen bezocht: